حمیدرضا شکارسری، شاعر، در گفتوگو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) عنوان کرد: دانش و استعداد، دو بال شاعر هستند که بدون آنها نمیتوان پرواز کرد و شعر آیینی درخشان سرود. شناخت فضای شعر عاشورایی ابزار و لوازمی میخواهد که یکی از آنها «زیارت ناحیه مقدسه» است که امام زمان (عج) نوشتهاند. اگر متن دقیق و به جایی بخواهیم همین کتاب است.
وی افزود: نوشتن از حادثه کربلا اگر همچون هر شعر دیگری حاصل تخیل صرف شاعر باشد به جایی نمیانجامد. در واقع تخیل در شعر عاشورایی باید حد و مرزی داشته باشد و خطوط مشخصی تخیل ما را به عنوان شاعر محدود میکند. البته از سوی دیگر روایت ما از حادثه عاشورا باید شاعرانه باشد و در غیر این صورت حلاوتی نخواهد داشت و به اصطلاح به دل مخاطبان نمینشیند.
شاعر مجموعه شعر «چراغانی بیدلیل» ادامه داد: آگاهی از واقعه عظیم عاشورا برای شاعر از نان شب هم واجبتر است. در درجه نخست شاعر این وادی باید روایات معصومین(ع) را بخواند و به مقاتل معتبر مراجعه کند. در روزگار ما نیز پژوهشهای علمی بر حادثه عاشورا صورت گرفته است و احادیث و مقاتل مختلف وجود دارد. پژوهشهای محمدرضا سنگری در مورد عاشورا جزو بهترین پژوهشهای روزگار ما محسوب میشود. شاعر باید چنان از وقایع غنی حادثه عاشورا به لحاظ تاریخی آگاه باشد که اشرافی کامل بر موضوع پیدا کند.
شکارسری اضافه کرد: شعر بدون مبالغه شعر نیست. به گمانم هر شعری همراه با غلو و اغراق است اما این موضوع در بطن شعر و شاعری نباید باعث وهن موضوع شود و به جای شعر تأثیرگذار که عواطف و اندیشه مخاطبان را با آنها درگیر کند، کاریکاتوری از واقعه عاشورا به شنوندگان ارایه دهد. به گمانم چنین اغراق و مبالغهای در شعر امروز جایگاهی ندارد و جایز نیست.
شاعر مجموعه شعر «عاشقانههای تاریکروشن» توضیح داد: وجهی از شعر عاشورایی حاصل تخیل شاعرانه اما وجه دیگرش حاصل تبلور دینی و ایدئولوژیک است. پس نمیتوان آنقدر غلو بکرد که وجه دینی پرسشبرانگیز جلو کند. به همین دلیل است که باید خطوط مشخصی را رعایت کرد و شاعر بر متن و تاریخ اشراف کامل داشته باشد. در واقع شاعر زبردست عاشورایی و آیینی بین تخیل و ارزش فرامتنی تعادل خاصی برقرار میکند و در شعرش به ماهیت عاشورا میپردازد. هر تکنیک هنری در شعر عاشورایی جا دارد و دادن سویه تخیل به شعر مورد قبول است، البته به شرط آنکه مخاطب بپذیرد و با جان و قلب خود آن را قبول کند.
حمیدرضا شکارسری متولد 1345 تهران، کارشناس زمین شناسی است. نخستین کتاب او در سال 1375 با نام «باز جمعه گذشت» از سوی حوزه هنری منتشر شد. کتاب دیگر او با عنوان «چراغانی بی دلیل» در سال 85 از سوی انتشارات هزاره ققنوس به چاپ رسید.
دو کتاب اخیر وی سال گذشته با عناوین «عاشقانههای تاریکروشن» و «شکلهای فروتنی» به ترتیب از سوی انتشارات هزاره ققنوس و فصل پنجم به چاپ رسید. کتاب «چراغانی بی دلیل» این شاعر برگزیده جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی ایران شد.