به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، نوزدهمین مراسم «شب شاعر» سازمان هنری رسانهای اوج به نکوداشت شاعر پیشکسوت کودک و نوجوان، جعفر ابراهیمی (شاهد) اختصاص یافت.این مراسم با حضور مصطفی رحماندوست، محمود پوروهاب، بابک نیکطلب، محمد عزیزی، مجید ملامحمدی، یوسف قوجق، محمدرضا اصلانی، محمدعلی گودینی، علی باباخانی، رضا اسماعیلی، علیاکبر والایی، حمید هنرجو و ... عصر یکشنبه 24 آبانماه 94 در نخلستان سازمان هنری رسانهای اوج برگزار شد.
ابراهیمی کودکی خود را حفظ کرده است
مصطفی رحماندوست در این مراسم گفت: زمانی با جعفر ابراهیمی آشنا شدم که ممیز اداره مالیات وزارت دارایی بود. در آن زمان به او پیشنهاد دادم به کانون پرورش فکری بیاید. ابراهیمی همیشه در این باره به من می گوید من تو را نفرین میکنم که مرا از دارایی به کانون آوردی، چون اگر در دارایی مانده بودم الان وضع خوبی داشتم! از طرفی از تو ممنونم که مرا از دارایی نجات دادی و به کانون آوردی تا برای بچهها بسرایم و بنویسم.
این شاعر و نویسنده کودک و نوجوان ادامه داد: در محفلی که به همراه دیگر شاعران داریم و دور هم جمع میشویم، جعفر ابراهیمی دو شاخصه بارز دارد یکی دیر آمدنش است و دیگری کودک بودنش. او همیشه کودک جمع ماست و این ویژگی مهمی است زیرا من به عنوان یک شاعر کودک نتوانستهام کودکیام را حفظ کنم ولی او همچنان کودک مانده است.
ابراهیمی در اشعارش نوجوانی 10 ساله است که در روستا نفس میکشد
بابک نیکطلب نیز در این مراسم اظهار کرد: من با جعفر ابراهیمی در سال 1361 در اردویی در گرگان آشنا شدم و از آن موقع با اشعار و افکار و رفتار وی آشنا شدم. ابراهیمی جزو افرادی است که اصلا تغییر نکرده است و همچنان دلش جوان مانده است. گرچه او 64 سال از سنش میگذرد اما همچنان در اشعارش نوجوانی 10 ساله است که در روستا نفس میکشد.
این شاعر کودک و نوجوان ادامه داد: بزرگترین ویژگی اشعار ابراهیمی این است که وقتی مخاطبان از خواندن مطالب ریاضی و فیزیک و علوم و ... خسته میشوند یا از مشکلات زندگی و فقر و نداری به ستوه میآیند، میتوانند به اشعار ابراهیمی پناه ببرند و دقایقی از این مشکلات بیرون بیایند.
نیک طلب در ادامه به ارادتش نسبت به این شاعر پیشکسوت اشاره کرد و گفت: اگر قرار باشد روزی در محشر کسی را به عنوان همراه انتخاب کنم قطعا یا به سراغ پدرم میروم یا به سراغ جعفر ابراهیمی زیرا اعتقاد دارم که با ابراهیمی به واسطه اشعاری که برای ائمه و شهدا گفته به راحتی میتوان از پل عبور کرد. او همچنین شعرهای زیادی را با زبان و نگاه بچهها درباره دفاع مقدس بیان سروده است.
ادبیات کودک در مظلومیتی مضاعف بسر میبرد
حسین قرایی، دبیر برنامه «شب شاعر» نیز در این مراسم گفت: جعفر ابراهیمی بخشی از شناسنامه فرهنگی ماست و ما نتوانستیم در صدا و سیما آن طور که شایسته است به ادبیات کودک و نوجوان بپردازیم. اصولا میزان توجه رسانهها به ادبیات کودک بسیار کم است و ادبیات کودک در مظلومیت مضاعفی به سر میبرد. ببینیم که امروزه سهم پیشکسوتان این حوزه مانند جعفر ابراهیمی از صفحه نخست روزنامهها، خبرگزاریها و صداوسیما چه اندازه است؟
وی ادامه داد: جعفر ابراهیمی اکنون به 64 سالگی رسیده است و سالهای زیادی را به ادبیات ما خدمت کرده است و الان میوههایش به ثمر رسیده است و وقت آن رسیده که از آنها استفاده کنیم.
قرایی همچنین گفت: افرادی که نهادهای فرهنگی را اداره میکنند در حق ادبیات کودک کم کاری کردهاند و من از مسئولان فرهنگی میخواهم توجه بیشتری به ادبیات کودک داشته باشند.
مهمترین شاخصه شعر ابراهیمی حس نوستالژیک آن است
محمود پوروهاب نیز در این مراسم گفت: جعفر ابراهیمی کارهای زیادی را در حوزه شعر و داستان انجام داده است و وسعت کارهای او آنقدر زیاد است که نمیتوان فعالیتهایش را در یک ساعت بیان کرد.
این شاعر ادامه داد: از جمله ایراداتی که به اغلب شاعران گرفته می شود، زیاده گویی است. جعفر ابراهیمی هم مانند بسیاری از شاعران اشعار زیادی سروده است اما مهم این است که در بین این اشعار حداقل 20 شعر ناب وجود دارد و این مساله بسیار ارزشمند است.
پوروهاب همچنین درباره ابراهیمی بیان کرد: جعفر ابراهیمی به گونهای است که صفا و صمیمیت و روستایی بودنش را در اشعارش بیان میکند و هرگز در سرودن از کسی تقلید نکرده است و پیچیدهگویی نمیکند. مهمترین شاخصه شعر ابراهیمی حس نوستالژیکی است که در آثار او وجود دارد. علاوه بر این اشعار او به گونهای است که به زبان کودک امروزی بسیار نزدیک و به روز است.
ابراهیمی هویت روستایی را در اشعارش زنده نگه داشته است
حمید هنرجو نیز در این مراسم بیان کرد: نسل من به عنوان نسل سوم، با مجلاتی مانند آیش و پویش توفیق آشنایی با نامهایی مانند جعفر ابراهیمی و مصطفی رحماندوست و شکوه قاسمنیا را پیدا کرده است. ابراهیمی از شاعرانی است که در حوزه ادبیات و به طور خاص شعر روستایی تلاش قابل توجهی داشته است و زیست و هویت روستایی که روز به روز در حال کمرنگ شدن است را به خوبی در اشعارش حفظ کرده است.
این شاعر نوجوان ادامه داد: بروز و ظهور جعفر ابراهیمی بسار قوی و منحصر به فرد است و همیشه به خودش اتکا داشته است. آفرینشهای فکری این نویسنده و شاعر به ویژه در ادبیات بعد از انقلاب باید از نگاههایی که در حد حفظ کردن شعر در جامعه وجود دارد رها شود. نباید به شعر و عناصر شعری به صورت تفریح نگریسته شود.
باید لذت خواندن را به بچهها بچشانیم
جعفر ابراهیمی نیز در این مراسم ضمن تشکر از حضار به بیان خاطراتش از دوران نوجوانیاش پرداخت و گفت: چند وقت پیش در قطار کودکی که از سوی کانون پرورش فکری به سمت کرج رفت با کودکان همراه بودم. این سفر برای من به نوعی سفر کودکی هم محسوب میشد. و من به محله قدیمیام رفتم و در انجا به منزل سابقمان و بالکنی که سالها بر روی آن مینشستم و زیر نور چراغ برق کوچه کتاب میخواندم نگاه میکردم.
وی ادامه داد: نسل ما نسلی آرمانگرا بود و ما آرمانهای بزرگی در سر داشتیم و کتابهای زیادی را که امانت میگرفتیم و میخواندیم سه روزه باید پس میدادیم.
این نویسنده و شاعر کودک و نوجوان درباره فعالیت هایش در دوران جوانی نیز گفت: اوایل دهه 60 انرژی زیادی داشتم و به جاهای مختلفی مانند روزنامه کیهان، اطلاعات، کانون پرورش فکری، تلویزیون و ... سر میزدم و شبها هم در منزل به سرودن شعر یا نوشتن داستان میپرداختم. این انرژی زیاد از جوانی و برکات انقلاب بود. اما با وجود اینکه الان سالهاست که از آن دوران میگذرد اما من هنوز احساس میکنم نوجوانی 12 سالهام.
ابراهیمی در پایان سخنانش گفت: باید تلاش کنیم به بچهها لذت خواندن را بچشانیم نه اینکه از آنها بخواهیم برای یادگرفتن، کتاب بخوانند. زیرا اگر با رغبت کتابی را مطالعه کنند قطعا مطالبی را هم از آن یاد میگیرند.
در پایان مراسم از جعفر ابراهیمی شاهد با حضور خانوادهاش قدردانی شد.