بهمنی در گفتوگو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) عنوان کرد: روح نویسنده و شاعر ایدئولوژی را درک میکند و نمیتوان شاعر و نویسندهای را یافت که هیچگونه ایدئولوژی نداشته باشد و به هیچ فکر و عقیدهای پایبند نباشد.
شاعر «باغ لال» ادامه داد: نویسنده و شاعر، روح ایدئولوژیای را که پیرامون هنرمند واقعی است، درک میکند و ذات هنر و کلمه به ایدئولوژی وابسته است، اما این ایدئولوژی که پیرامون نویسنده در هر جای دنیاست با راستی و دروغی مخلوط است و لحظه به لحظه چهره و نقاب عوض میکند.
بهمنی افزود: نویسنده و شاعر حقیقی برای شناخت ایدئولوژی درست باید هوشمندتر از آنچه هست باشد. ذات انسان یک واقعیت وجودی دارد که همان ایدئولوژی نویسنده است. مسلماً هر نویسندهای که اثری ماندگار خلق میکند فکر و عقیده خاص خودش را دارد.
وی یادآور شد: آن ایدئولوژی شخصی و ذاتی هنرمند راه نجات او و ماندگار شدن اثرش است، اما نویسنده باید دقت کند تا از آنچه مینویسد دروغ نباشد. روح نویسنده حقیقی باید ایدئولوژی درست را درک کند تا باورمند شود و آن باور را به خواننده نیز تسری دهد.
بهمنی توضیح داد: به گمانم درک درونی نویسنده همان ایدئولوژی نویسنده است که البته با ایدئولوژی بیرونی تفاوت دارد.
محمدعلی بهمنی متولد 27 فروردین 1321 در دزفول است. بسیاری بر این عقیدهاند که غزلهای بهمنی وامدار سبک و سیاق نیما یوشیج است. نخستین شعر بهمنی در سال 1330، یعنی زمانی که تنها 9 سال سن داشت، به چاپ رسید.
«امانم بده»، «این خانه واژههای نسوزی دارد»، «باغ لال»، «تنفس آزاد با محمدعلی بهمنی»، «جسمم غزل است اما: روحم همه نیماییست»(گزیده اشعار)، «شاعر شنیدنی است»(گزینه شعر)، «عشق است»، «غزل»، «گاهی دلم برای خودم تنگ میشود»، «من زندهام هنوز و غزل فکر میکنم» و «چتر برای چه، خیال که خیس نمیشود» عنوانهای دفترهای شعر منتشر شده این شاعر هستند.
این شاعر در سال 1378 موفق به دریافت تندیس خورشید مهر به عنوان برترین غزلسرای ایران شد. در سال 1383 با همت اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان هرمزگان، همزمان با برگزاری ششمین کنگره سراسری شعر و داستان جوان در بندرعباس نکوداشت محمدعلی بهمنی برگزار شد. در کنگره سراسری شعر دفاع مقدس نیز از او قدردانی شد.
پیشینه این سوژه در خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا):
گفتوگوی راضیه تجار و داوود غفارزادگان را در این باره بخوانید.