به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، نشست «گزارشی از هشتمین گردهمایی انجمن ایرانشناسان اروپایی» با سخنرانی داریوش بوربور، مدیر پژوهشکده و کتابخانه مطالعات ایرانشناسی، دکتر الهام ملکزاده، عضو هیات علمی پژوهشگاه مطالعات فرهنگی و علوم انسانی، دکتر خسرو خوانساری، پژوهشگر و دکتر محسن جعفری مذهب، عضو هیات علمی سازمان اسناد و کتابخانه علمی سهشنبه یکم دیماه در سرای اهل قلم موسسه خانه کتاب برگزار شد. جعفری مذهب دبیری این نشست را به عهده داشت. همچنین با وجود اعلام قبلی دکتر محمود جعفریدهقی، مدیر گروه زبانهای باستانی دانشگاه تهران در نشست حضور نیافت.
ملکزاده با اشاره به نحوه تالیف و ارائه مقاله برخی پژوهشگران ایرانی در گردهمایی انجمن ایرانشناسان اروپایی گفت: با تمام وجوه مثبتی که این گردهمایی داشت برخی مسائل به ویژه از سوی شرکت کنندگان ایرانی قابل تامل است که امیدوارم در برنامههای آینده این ضعفهای ناخوشایند برطرف شود. البته توجه و بیان بنده به این معایب به این دلیل است که میخواهم این نقصها از میان برود و شأن علمی پژوهشگران جوان و باتجربه ایرانی در مجامع علمی بینالمللی حفظ شود.
وی افزود: به نظر من زمانی که قصد داریم در یک گردهمایی علمی شرکت کنیم تنها سخن گفتن به زبان انگلیسی کافی نیست بلکه ضرورت دارد که زبان علمی آن را نیز بدانیم زیرا تالیف مقاله تنها با تسلط به زبان علمی امکان دارد. اگر توجه کنیم زمانی که به زبان فارسی سخن میگوییم حتی از نظر یک فارسیزبان که سخنان ما را میشنود با جملات موازی بسیاری مواجه میشود. بنابراین در مطالب نوشتاری نیز از جملات موازی فراوانی استفاده میکنیم. در صورتی که ما در نگارش یک مقاله باید با کوتاهترین جملات علمی ممکن سخن خود را بگوییم.
این عضو هیات علمی پژوهشگاه مطالعات فرهنگی و علوم انسانی ادامه داد: حال فکر کنید برخی پژوهشگران ارائهدهنده مقاله در «هشتمین گردهمایی انجمن ایرانشناسان اروپایی» نکات اساسی را در نظر نگرفته بودند مثلا اینکه با اندیشه فارسینویسی عامیانه جملات پرطمطراق خود را ترجمه کرده بودند که پس از ترجمه شکل دیگری پیدا کرده بود. به طوری که حتی متن برگردان شده برای فارسی زبانها نیز قابل فهم نبود.
وی ادامه داد: باید بگویم ادبیات محاورهای که امروز به عنوان ادبیات جدید وارد فضای علمی شده که آن را ادبیات ژورنالیستی نیز نمیتوانیم بنامیم، حاوی کلماتی است که بار خاصی دارد و درک آن برای فارسی زبانها نیز راحت نیست. حال تصور کنید برخی شرکتکنندگان با این شکل ترجمه، مقاله علمی ایرانشناسی ارائه میکردند که هضم آن برای ایرانیان دشوار بود چه برسد به ایرانشناسانی که یا به زبان فارسی مسلط نبودند یا اصلا فارسی نمیدانستند.
ملکزاده عنوان کرد: مسائل به وجود آمده در حالی است که «انجمن ایرانی تاریخ» از آغاز تاسیس کلاسهای بسیاری از جمله «روش تحقیق» و «روش تحقیق پایاننامه» را برگزار کرده است. با این همه من اصرار دارم که بگوییم روش تالیف مقاله به زبان علمی باید در داخل کشور ترویج شود. در غیر این صورت حضور ما با ارائه مقالههایی با زبان غیرعلمی فایدهای نخواهد داشت و با وجود رنج سفری که تحمل میکنیم بهره علمی نخواهیم برد.
گزارش تکمیلی این نشست به زودی منتشر میشود.