| جواد محقق در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) عنوان کرد: در ایران همیشه یک رابطه دوسویه‌ای میان نویسندگان و مطبوعات بوده است. یعنی هم نویسندگان از کار مطبوعات تغذیه کردند و هم مطبوعات از کار نویسندگان. در نتیجه زبان آنها هم گاهی تحت تأثیر این دو جایگاه و پایگاه قرار گرفته است. یعنی نویسندگی در مطبوعات باعث شد که نویسندگان روان‌تر بنویسند و نثر آنها به نثر یومیه و مخاطب و نثر همه فهم نزدیک‌تر شود. وی افزود: در عین حال مطبوعات نیز این بهره را برده که توانسته از لحاظ محتوایی و نثر و زبان خودش را بالا بکشد. طبیعتاً کسانی هم که در این دو حوزه کار می‌کنند از این تأثیر‌ها بی بهره نبودند. محقق در پاسخ به این پرسش که «آیا روزنامه‌نگاری را زودتر به عنوان یک حرفه شروع کردید یا شعر و شاعری را؟» گفت: من از زمان دانش‌آموزی به سرودن شعر روی آوردم. یعنی زمانی که هنوز شغل رسمی و مشغله‌ای جز محصلی نداشتم. البته بعدها معلم شدم. از همان دوران دانش‌آموزی هم با مطبوعات همکاری می‌کردم. برای نشریه دختران پسران و کیهان بچه‌ها به شکل افتخاری مطلب می‌نوشتم. آثاری از من در همان سال‌ها اعم از شعر و نثر، در مجله‌ها منتشر شد. در نتیجه به شکل آماتوری کار روزنامه‌نگاری را هم از همان دوران دانش‌آموزی دنبال می‌کردم. محقق توضیح داد: به صورت جدی‌تر اگر بخواهم تأثیر کار مطبوعاتی‌ام را بر کار غیر مطبوعاتی‌ام بیان کنم باید بگویم که در پژوهش و مطالعاتی که انجام دادم دنبال فرصت مناسبی بودم که آنها را بنویسم و کتاب کنم، اما تجربه جالبی که داشتم این بود که در ایامی که در روزنامه بودم به دلیل این‌که مجله هر چند وقت یک‌بار وقت منتشر می‌شد، هر شماره باید با شخصیتی گفت‌وگویی انجام می‌دادم. گاهی این گفت‌وگوها مرا راضی نمی‌کرد، اما همین‌ها باعث شد که به اندازه سه چهار جلد کتاب در مطبوعات با دیگران گفت‌وگو کنم. فکر کنم اگر این گفت‌وگوها قرار نبود در مجله‌ها منتشر شود شاید مثل بقیه کارهایم که 20 سال زمین مانده و هنوز فرصت نکرده‌ام به آنها رسیدگی کنم همچنان در محاق تعلیق باقی می‌ماند. جواد محقق، متولد 1333 شاعر، نویسنده و روزنامه‌نگار است. در کارنامه حرفه‌ای وی سردبیری ماهنامه‌های «رشد نوجوان» و «رشد کودک» و فصلنامه‌های «جوانه» و «رشد آموزش هنر»، عضویت در شورای طرح و برنامه خانه روزنامه‌نگاران جوان، عضویت در شورای طرح و برنامه «گنبد کبود» نخستین روزنامه نوجوانان ایران، عضویت در شورای شعر کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، دبیر علمی بیش از 10 جشنواره ملی در حوزه شعر، داستان، کتاب و مطبوعات و عضویت در هیات مدیره انجمن نویسندگان کودک و نوجوان به چشم می‌خورد. «قصه‌های مرد بزرگ پاپتی»، »مردی چو آفتاب»، «با آخرین رسول»، »تاوان عشق»، «شکفتن در آتش» و «آفتاب هدایت» برخی آثار ادبی محقق به شمار می‌آیند. |  |
↧
محقق: اغلب کسانی کار مطبوعات را پیشه کرده‌اند به نویسندگی حرفه‌ای علاقه داشته‌اند
↧