| خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) – هویت نویسندگان هزاران مقاله، داستان کوتاه و شعر که به صورت ناشناس در مجله ادبی به سردبیری «چارلز دیکنز» به چاپ رسیده بود، پس از آن‌که یک مجموعه‌دار و فروشنده کتاب‌های قدیمی، مجموعه‌ای از یادداشت‌های «دیکنز» و حاشیه‌نویسی‌های وی را خریداری و شناسایی کرد، آشکار شده است. در میان بزرگ‌ترین فاش‌سازی رازها، آثاری از «الیزابت گاسکل»، «لوییس کارول» و «ویکی کولینز» از دوستان «دیکنز» و نیز 2 مقاله که که با همکاری او نوشته شده است، شناسایی شده‌اند. این یافته‌ها هم‌چنین بینش جدیدی درباره خلقیات قوم‌وخویش‌بازی به دست داده و نشان می‌دهد که در هفته‌نامه تحت‌نظر «دیکنز» در طول یک سال متوالی، سه مقاله ضعیف و نامفهوم از فرزندان نوجوان خود «فرانک» و «سیدنی» به چاپ رسانده است. بر پایه گزارش‌ها، این اکتشاف زمانی آغاز شد که در ماه سپتامبر گذشته، «جرمی پاروت»، یک سوداگر کتاب و استاد دانشگاه 20 جلد از مجموعه‌های هفته‌نامه ادبی «در طول سال» را که طی سال‌های 1895 تا 1859 منتشر می‌شد، به یک فروشنده آنلاین سفارش و آن‌ها را خریداری کرد. دکتر «پاروت» می گوید که تا ماه دسامبر جعبه کتاب‌ها را باز نکرد اما می افزاید: «در آن زمان و به هنگام مرور مجموعه‌ها، وقتی متوجه یادداشت‌برداری‌های «چارلز دیکنز» شدم انگار تمامی دنیا را به من داده‌اند.» وی ادامه داد: «دریافتن این‌که این مجموعه متعلق به خود نویسنده «الیور تویست» است، و با دست‌خط خود نوشته است که چه کسی آن مطلب را نوشته، باورکردنی نبود. تا آن زمان هیچ اطلاعات عمومی در این‌باره وجود نداشت زیرا، نام نویسندگان برخی داستان‌ها و اشعار منتشر شده در مجله را «دیکنز» به عمد حذف کرده بوده است.» مطالعات دقیق انجام شده توسط دکتر «پاروت» بر قلم به کار رفته برای نوشتن یادداشت‌ها تایید می‌کنند که می‌توان گفت، این مجموعه مجله‌ها تقریبا توسط خود «دیکنز» حاشیه‌نویسی شده‌اند. این استاد دانشگاه می‌گوید: «این بازنویسی‌ها به طور چشمگیری شامل فهرست کتاب‌های بسیاری از نویسندگان قرن 19 نیز هستند.» کشف دکتر «پاروت» این راز را آشکار می‌کند که نویسندگان سبک «ویکتورین» از سوی «چارلز دیکنز» سفارش داده می‌شده‌اند و آثار جدیدی از بسیاری از نویسندگان مطرح آن دوران را مشخص می‌کند. یادداشت‌های «دیکنز» هویت بین 400 تا 300 نویسنده را برای نوشتن حدود 2500 نوشته هویدا کرده است. «پاروت» این راز را تا زمان سخنرانی در کنفرانس انجمن تحقیقاتی دوره «ویکتوریایی»، به جز برای تعداد محدودی از کسانی که به او کمک می‌کردند، مخفی نگه داشته بود. هرچند با افشای این نوشته‌ها کارشناسان ادبی بر این باور هستند که این یادداشت‌ها تغییرات اساسی را در بینش نسبت به آثار ادبی دوره «ویکتوریایی» به دست می‌دهند. «چارلز دیکنز» سردبیری بسیار سخت‌گیر بود و برخی مطالبی را که توسط نویسندگان کمتر شناخته شده به نگارش درآمده بود خود بازنویسی می‌کرد و همین موضوع در سال‌های اخیر نسبت به این که این آثار متعلق به خود او هستند یا نه کارشناسان را دچار سردرگمی کرده بود. پیش از این اندیشمندان استرالیایی نرم‌افزاری را طراحی کرده بودند که می‌توانست از روی سبک نوشتاری هویت نویسنده را شناسایی کند هرچند کشفیات جدید نشان داده است که مقالاتی که توست فن‌آوری به «دیکنز» نسبت داده می‌شد، در حقیقت متعلق به نویسندگان دیگری است. این مجموعه پیش از خریداری شدن به خانواده ثروتمند ولز شمالی تعلق داشت که به نظر می‌رسد که در سال 1895 و هم‌زمان با تعطیلی مجله این مجموعه را خریداری کرده باشند زیرا در آن زمان خانواده «دیکنز» فقید در آن زمان پول چندانی نداشته‌اند. یافته‌های مهم و کلیدی «الیزابت گسکل»: در این مجموعه فاش شد که دو اثر از وی وجود دارد؛ هم‌چنین مقالاتی درباره شعر و تصنیف‌هایی به زبان فرانسوی از وی به «هنری کورلی» تقدیم شده است. «سیدنی و فرانک دیکنز»: «چارلز» از فرزندان خود خواسته بود تا با وجود فقدان روشن استعداد در آن‌ها، در سنین 16 تا 17 سالگی اقدام به نوشتن کنند. به گفته «پاروت» سه مقاله منسوب به آنان درباره «موعظه‌کنندگان و خدمت‌کاران» نوشته «لرد نلسون» به نظر می‌رسد یک انشای مدرسه‌ای باشد. بیشتر این مقالات نوعی سرقت ادبی محسوب می‌شوند و هیچ ربطی به تفکر و یا سبک اثر اصلی ندارند. «ویکی کالینز»: این مجموعه مجلات ادبی نشان داده‌اند که 8 اثر از نویسنده «سنگ ماه» در آن منتشر شده است؛ آثاری که پیش از این هیچ کس نمی‌دانست که توسط او نوشته شده باشند. یکی از آن‌ها با عنوان «کروزو اهل صحرای برفی» است که داستان واقعی را درباره یک مکتشف امریکایی بازگو می‌کند که سال‌ها در امریکا و در میان برف در یک کلبه زندگی کرده و در نهایت توسط یک قبیله بدوی نجات پیدا می‌کند. در اثری دیگر با عنوان «به پستچی گوش کن»، وی این بحث را پیش می‌کشد که نامه‌رسان‌ها باید حقوق بیشتری دریافت کنند زیرا که برای جامعه مفید هستند. «لوییس کارول»: یک شعر جدید از نویسنده «آلیس در سرزمین عجایب» در خلال یادداشت‌ها از وی کشف شد؛ هر چند منشا آن هنوز مورد بحث است. «الیزا لینتون»: آشکار کننده نام نخستین زن روزنامه‌نگار حقوق‌بگیر در انگلستان است که مزایای او بیش از آن چیزی است که پیش از این پنداشته می‌شد. در یادداشت‌های «دیکنز» مشخص شده است که وی بیش از 100 مقاله در مجله به چاپ رسانده بود. زنان: با وجود این که پیش از در بین اندیشمندان دانشگاهی تصور می‌رفت که «دیکنز» زن‌ستیز باشد، فهرست آمده در یادداشت‌ها نشان می‌دهد که نویسنده «الیور تویست» از نویسندگان زن به شدت حمایت می‌کرد. ارزیابی دکتر «پاروت» این است که حدود 40 درصد فهرست هم‌کاران مجله «در طول سال» زن بوده‌اند. وی می‌گوید: «در مجموع بسیار جالب است که بدانیم چه تعداد زن نویسنده با «دیکنز» همکاری داشته‌اند. باور عمومی بر این بوده که وی با زن‌ها میانه خوبی نداشت با این وجود شاعر زن مورد علاقه ملکه «ویکتوریا»، آدلاید پراکتور» مطالب زیادی در مجله دارد و نویسنده زن، «هسبا استرتون» نیز مقالات علمی بسیاری نوشته است. نسبت‌های داده شده غلط: فهرست به دست آمده نشان می‌دهد که اندیشمندان در این که برخی آثار معاصر «دیکنز» متعاق به وی بوده‌اند سخت در اشباه هستند. |  |
↧
یادداشت‌های «چارلز دیکنز» افشاگر رازهای آثار عصر «ویکتوریایی»
↧